Ik heb respect voor mensen, die lesbiennes de buurt uitjagen. Die weerloze meisjes tot prostitutie dwingen. Die oudere medeburgers in elkaar slaan en van hun schamele AOWtje beroven. Die bussen bekogelen met stenen. Die buschauffeurs beroven en bedreigen. Die journalisten het werken onmogelijk maken. Die thee drinken met terroristen, criminelen en godsdienstwaanzinnigen. Die de boel bij elkaar houden. Die vliegtuigen in wolkenkrabbers jagen en duizenden mensen de dood injagen. Die staan te juichen als onschuldigen en geloofsgenoten het leven laten. Die bommen leggen op een vakantie eiland. Die mensen in naam van een imbeciele godsdienst levend de keel afsnijden en onthoofden. Die vrouwen tot hun nek ingraven en stenigen. Die vrouwen verminken omdat ze vinden dat liefde zonde is. Die gekozen volksvertegenwoordigers in een adem noemen met de grootste massamoordenaars aller tijden. Die bommen leggen in treinen. Die vinden dat je een beetje homo toch met goed fatsoen van een hoog flatgebouw moet kunnen gooien. Die kinderen met bompakketten restaurants insturen. Die respect tonen aan oorlogsdoden door een wedstrijdje kransschoppen te houden. Die er boven de nek uitzien als non en onder de nek uitgedost zijn als de eerste de beste Babylonische hoer. Die vinden dat een enkele cartoon genoeg reden is om aanslagen te plegen. Die jonge kinderen trachten te hersenspoelen met subsidiegeld. Die hun eigen vaders de goot intrappen als ze tot de orde worden geroepen. Die hun handen niet thuis kunnen houden in een zwembad. Die columnisten ritueel slachten op straat. Die vinden dat je alles mag doen omdat je geen buurthuis hebt waar je gesubsidieerd kunt rappen. Die voor de lol gehandicapten in elkaar slaan. Die sinterklaas willen afschaffen omdat bruine chocolade anno 2008 toch echt niet meer kan. Die vinden dat een in noodweer doodgereden straatschoffie een nationale rouwdag waard is. Die vrolijk tijdens de ramadan onder hun boerka een broodje ham naar binnen werken. Die vrouwen zo minderwaardig vinden dat ze er geen hand aan vuil willen maken. Die een "Dag van Respect" uitroepen zonder het te kunnen opbrengen voor hun eigen landgenoten.
Mijn vader zei altijd dat je respect moest verdienen. Als we daar nou eerst eens een dag aan wijden, dan komt die "Dag van Respect" er vanzelf wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten