Jakkes! Normaliter heb ik er een hekel aan als het bijltjesdag is op het Binnenhof. Ik heb er een hekel aan als een minister het veld moet ruimen omdat hij in zijn studententijd iets doms heeft gedaan, een lagere ambtenaar een foutje heeft gemaakt of een of andere obscure voorganger een skelet in de kast achter heeft gelaten. Dom, want niet functioneel. Wat lost dat nou op? Het kweekt over de hele overheid een cultuur van "blijf op je bult ellende zitten" en dat gebeurt dan ook. Voor je het weet hebben we weer een mislukking van -tig miljoen omdat niemand de fout wilde toegeven en rustig verder bleef dansen op de vulkaan.
Maar nu had de minister de bult ellende zelf veroorzaakt. Ze bleef rustig mijmeren of ze wel lekker droog zat op haar morele turf terwijl de "incidenten" elkaar in zo'n rap tempo opvolgden, dat zelfs GeenStijl moeite had om het bij te houden. Antillianen, die als een horde sprinkhanen rovend en plunderend door Nederland trekken? Ach, we hebben een morele schuld. Slavernij verleden, weet u wel. Niks dat een paar kopjes thee niet kan verhelpen. Barak Obama is verkozen. Dat helpt als je een verslaafde Antilliaan met chronisch geldgebrek bent en een gratis lidmaatschap van de Bloods hebt. Op de een of andere manier heb ik de "duidelijke grenzen" waarover Vogelaar in haar afscheidsspeech praat nooit waargenomen, noch enige andere maatregel van betekenis. Sterker nog, elke maatregel met een klein kansje op succes draaide Ella eigenhandig en zonder enig overleg de nek om.
Een overschrijdinkje van 10000% bij een of andere woningbouw corporatie? Ach, waar hebben we het over. Not my problem. Luisteren naar de eigen spindokter, de Tweede Kamer of de eigen ambtenaren? Doen we niet aan. Praten met de pers? Doen we niet aan. Vogelaar heeft een gezellig dameskransje binnen VROM, waar ze haar geleuter wel kwijt kan. En zonder tegenspraak nog wel.
Uiteindelijk komt de eigen PvdA fractie erachter dat Vogelaar niet op een morele turf zit, maar op een enorme bult ellende die elke 24 uur ongeveer dubbel zo hoog wordt. Is het niet door haar eigen falen, dan is het wel door het gezellig niks toen, terwijl haar eigen kiezers worden beroofd, mishandeld of in het gezicht gespuugd. In tegenstelling tot Vogelaar voelt de PvdA langzamerhand nattigheid en doet wat niet meer uitgesteld kan worden.
Als er een minister is, die dit lot verdiend heeft is het Vogelaar wel. Het bewijs? De eigen partij haalt opgelucht adem, de kamer knikt instemmend, Balkenende slaakt een zucht van verlichting en in een naburig cafe vieren de ambtenaren van VROM feest (echt!). Ella, we wensen je veel succes met het vervolg van je carriere. Jongens, daar drinken we er nog een op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten