vrijdag 5 november 2010

Over abortus en radijsjes..

Het typische van Christenen (en overigens alle geloven met een heilig boek) is, dat ze feitelijk geen eigen mening hebben. Nee, die moeten ze ontlenen uit een externe bron. Volgens Satre is dat de allergrootste zonde: niet zelf nadenken, niet beslissen, nee, zich veilig beroepen op een externe authoriteit. Derhalve zijn hun argumenten ook van nul en gener waarde - domweg omdat ze er bij gezocht worden. Ze vormen niet het fundament van die mening.

Het is daarom helemaal niet moeilijk een dergelijke mening omver te blazen. Immers, ook de bron waarop zij zich beroepen is verre van consistent. Mensen moeten op de wereld worden gezet in welke jammerlijke staat zij zich ook bevinden. Waar de natuur allang genadig had ingegrepen en met mechanische efficientie uit had geselecteerd, vinden zij het kostbaar en moet het behouden blijven.

En als het er eenmaal is, mag het gerust door lijden. Lijden vinden Christenen bijzonder cool. Immers, het doet denken aan Christus aan het kruis. Waar James Dean fans het smakeloos zouden vinden om met een verwrongen Porsche om je hals te lopen, hebben Christenen geen enkele moeite met een gruwelijk martelwerktuig om hun nek. Of (zoals Lenny Bruce het zei) als Christus op de electrische stoel om was gekomen..

Een Christelijke boer vindt (terecht) dat niet te redden dieren afgemaakt moeten worden. Met tranen in zijn ogen kan hij volhouden dat een dier niet mag lijden. Maar zijn vrouw mag rustig creperen. Wekenlang als het moet. Want dat staat in de bijbel en dat beweert de dominee.

Het fundamentele verschil tussen Pro-life (ik heb geen enkel probleem met die term) en Pro-choice is precies dat. Een Pro-choice aanhanger zal niet beweren dat elk kind geaborteerd moet worden. Een Pro-choice aanhanger zal ook niet proberen mensen ervan te overtuigen dat er geaborteerd dient te worden. Als hij of zij dat namelijk doet, is het feitelijk geen Pro-choice meer. Wat is dat toch vervelend, die definities..

Het blinde geloof in dat alle leven per definitie goed is past slecht bij een Christen, die claimt na te denken. Niet alle leven is goed. Het "redden" van levens veroorzaakte een geboorteexplosie in met name Afrika - met alle gevolgen voor de natuur EN mens daar van dien. Vreemd genoeg was het een Schotse dominee, Malthus, die dat ter discussie stelde. Blijkbaar een man, die nadacht.

Technisch gezien, zijn een eicel en een zaadcel net zo levend als het embryo wat eruit ontstaat. Technisch gezien zijn er niet zoveel verschillen tussen een geamputeerde duim en een klompje cellen. Laten we alsublieft niet beginnen met de discussie over bewustzijn. Volgens sommige geleerden zouden we dan een dreumes de hersens in mogen slaan, omdat er discussie is over het bewustzijnsgehalte van dreumessen. Wie heeft er bewuste herinneringen van voor zijn derde of vierde levensjaar?

Technisch gezien worden radijsjes levend opgegeten. Er is namelijk geen manier om te bestaan zonder enig levend wezen te schaden. Moeten we het hebben over de bewustzijn van een radijsje?

maandag 2 augustus 2010

Die linkse mafketels zijn zo doorzichtig..

Het valt altijd weer op dat rabiate "linkse" populisten geen enkele moeite hebben om naar ondemocratische middelen te grijpen, zodra ze de macht niet hebben. Wat dat betreft kunnen ze hun al even extreme fascistische broeders een hand geven. Wat beide groepen evenzeer bindt is het wat losjes omgaan met de waarheid.

Kijk naar de verklaringen, die de vazalstaten van de Sovjet Unie na de tweede wereldoorlog afgaven. Dat waren er namelijk nogal een paar. Om het een en ander een wat minder scherp tintje te geven werden geforceerde fusies met legitieme socialistische partijen uitgevoerd en sommige staten (DDR) hadden zelfs het lef zich "democratisch" te noemen.

Een dergelijke verklaring en verkapte oproep tot een staatsgreep wordt hier uitgevoerd. Immers, er wordt opgeroepen tot het afzetten van legitiem en democratisch gekozen volksvertegenwoordigers onder het mom van "contra-revolutionaire" activiteiten. Waar de rechtsstaat hier mee te maken heeft is mij een raadsel, want dergelijke "procedures" staan in geen enkele wet beschreven.

Nee, de schrijver van dit epistel verzint die liever ter plekke en introduceert en passant nieuwe begrippen en formuleringen als "vijand van de rechtstaat". Citaat: "Ook dat is binnen ons rechtsbestel toegestaan, maar wel moet geconstateerd worden dat een partij die zich uitspreekt tegen deze fundamentele grondrechten, zich een vijand van onze rechtstaat betoond te zijn". Dit laat een vieze smaak in de mond van een waar democraat achter en roept pijnlijke herinneringen op.

Vrolijk wordt vervolgd met "De PVV moet zonder meer als een antirechtstatelijke partij aangemerkt worden en bovendien als een ondemocratische partij, omdat ze geen leden kent". "Antirechtstatelijke partij" is geen staatsrechtelijk begrip, echter pure demagogie, laat dat helder zijn. Bovendien, als de constructie van Wilders niet toegestaan zou zijn, zou de partij niet toegestaan zijn en omdat ze dat wel is, is ze dat ook.

Hetzelfde argument geldt voor "Als deze partij bereid was geweest de rechtstaat expliciet te erkennen, had ze uitstekend deel uit kunnen maken van een meerderheidskabinet". Uiteraard erkent ze de rechtsstaat, anders zou de partij allang verboden zijn geweest. Bovendien kan hetzelfde gezegd worden van andere partijen. Waarom niet de PvdD, die dierbevrijdingsterroristen steunt of zou kunnen steunen. Alle Christelijke partijen, die wel eens heimelijk een theocratie zouden kunnen nastreven. Loos argument.

Tenslotte wordt het domme argument van de opdracht van Lubbers aangehaald. Wat de opdracht van Lubbers was doet niet terzake. De opdracht van een informateur is om na te gaan of een regering kan worden gevormd. Een middel, niet een doel. Dat geldt evenzeer voor zijn opdracht. De partijen hadden evenzeer volledig buiten Lubbers om een regering kunnen vormen. Er is geen wet, die dat verbiedt. Sterker nog, het is in de parlementaire historie meer dan eens voorgekomen, dat in achterkamertjes of restaurants een principe akkoord beklonken werd. En als we het toch over Lubbers hebben: heeft iemand die opdracht gelezen? Er is heel erg veel fantasie voor nodig om daar een "meerderheidskabinet" uit te halen.

Nee, waar het werkelijk om gaat is deze zinsnede. De rest van het epistel is niet meer dan gebakken lucht om er een zekere geloofwaardigheid aan te geven: "Naar mijn idee hoeven we niet bang te zijn dat de antirechtstatelijke opvattingen van de PVV direct in wetgeving omgezet worden. Maar dat is het punt niet. Het gaat nu om de handhaving van een fundamentele en principiƫle norm".

Het is alleen jammer, dat meer dan 50% van de Nederlandse bevolking niet dezelfde "fundamentele en principiƫle norm" hanteert. En dat steekt 'm. Linkse jongens, met hun geweldadige en anti-democratische wortelen in Cuba, Noord-Korea, Volksrepubliek China, Oost-Duitsland en - niet te vergeten - de goelags van Stalin kunnen nu eenmaal slecht tegen hun verlies.

vrijdag 11 juni 2010

There's got to be a morning after

Den Haag is in shock, zo heet het. In totale verbijstering vraagt men zich af hoe dit heeft kunnen gebeuren. Het grappige is, dat dit proces al jaren in gang is, men zich de ogen ervoor heeft gesloten en nu met de consequenties van dit beleid geconfronteerd wordt.

Den Haag leeft in zijn eigen wereldje. Een wereldje vol ideologie en illusies. De consequenties van het beleid worden uitgemeten aan cijfertjes op een spreadsheet, de bijval of hoongelach in een zaaltje van 150 man en de krantenkoppen op de koffietafel.

Maar dat is niet de echte wereld. De echte wereld is waar u en ik leven. Voor ideologie is weinig plaats. We moeten van A naar B, geld verdienen en de huur of hypotheek betalen. Een van de meest duidelijke voorbeelden van hoe ideologie de plank misslaat is de vliegtax. Nederlanders weken massaal naar het buitenland uit en Schiphol is de klap nog steeds niet teboven. Kiezers zijn volwassen mensen, die niet betutteld willen worden door de wijze mannen in Den Haag met hun domme regeltjes. Wie betuttelt mag weg.

Het issue van de multiculturele samenleving is ook zo'n ding wat de Haagse elite jarenlang genegeerd heeft. Tot Fortuyn kwam met een baanbrekende partij met al even revolutionaire standpunten. Let wel, Fortuyn was zeker niet dom en het simpelweg wegzetten als "relnicht" deed hem geen recht. Fortuyn wist heel veel over organisatie en had veel voor elkaar kunnen krijgen.

Maar dat botste in Den Haag op twee punten. Ten eerste de ideologische. De oorzaken, die Fortuyn aangaf, waren in tegenspraak met de ideologische dogma's van de linkse regenten. Ze reageerden als een stel islamgeleerden, die vonden dat dit niet waar mocht zijn - zonder ook maar een moment naar de argumenten te luisteren. Ten tweede de verslaving aan het pluche. Fortuyn bracht hun positie in gevaar. Dus moest hij dood.

Het was een bijzonder slim plan. Zonder voorman implodeerde de partij. Drie maanden later was de droom voorbij, de LPF tot een splinter gereduceerd en dat was dat. Men zei "dat men van Fortuyn had geleerd", maar het tegendeel was waar. Cohen ging rustig door met kut-Marokkaantjes op vakantie naar allerlei exotische oorden sturen en het drinken van kopjes thee in de moskee, Vogelaar bestudeerde "1984" van George Orwell nog een keer en vond de passende termen "prachtwijken" en "krachtjongeren" uit en men had de illusie dat men de boel "bij elkaar hield".

Het tegendeel was waar. De tweedeling in de samenleving nam toe. De breuk kwam gewoon ergens anders te liggen, namelijk bij het oude electoraat van de LPF. Was men nou echt zo naief dat men dacht dat die mensen gewoon op zouden lossen? Was men nou echt zo naief om te denken dat de genomen maatregelen de ondervonden problemen op zouden lossen? Nee, de breuk was gewoon onzichtbaar, maar daarmee niet minder reeel.

Nee, er werden geen Marokkanen afgetuigd. Nee, er gingen geen moskeeen in rook op. Nee, er werden geen aanslagen gepleegd op imams. Daarvoor is het electoraat van de LPF gewoon te fatsoenlijk. Consequentie: Geert zag het gat en sprong erin. Nou is Geert niet zo slim als Fortuyn, maar wel een beter politicus. Hij leerde van Fortuyn en (jawel!) Clinton. Clinton paarde heel linkse maatregelen met een heel rechts veiligheidsbeleid. "Three strikes and you're out" is van hem. Dat zie je ook in het programma van de PVV terug.

In de tussentijd deed de PvdA waar het goed in is, namelijk mensen in een hoek zetten. De eerlijkheid gebiedt echter om toe te geven, dat de linkse kerk daar niet het alleenrecht op heeft. Tineke Lodders van het CDA deed hetzelfde in 2006 bij tijdens een interview op de verkiezingavond. "Walgelijk" en "onbegrijpelijk" vond ze het dat de PVV 9 zetels had gekregen. Ja hoor, niet luisteren. Gevolg: vier jaar later is CDA gehalveerd, vierde partij van het land en kleiner dan de PVV. Gefeliciteerd!

Dat vond het politieke establishment dus wat er met het PVV electoraat moest gebeuren: negeren, democratie inperken (Guusje Nadorst), stemrecht afnemen (Maarten van Rossem) en op gezette tijden riep men Godwin's law weer eens over zich af door te verwijzen naar (jawel) Anne Frank. Met succes. Niemand durfde toe te geven, dat men PVV stemde. Wat niet mag, gaat ondergronds. Gevolgen is dat er "ineens" 24 zetels uit de hoge hoed komen.

Cohen vindt het altijd prachtig als er iets te kiezen is, wel Job, ik heb goed nieuws voor je: er valt iets te kiezen. Of je neemt je eigen bevolking eens een keer serieus en schopt je theepartners eens een keer voor hun kloten of je gaat door op de ingeslagen weg en ziet je ergste droom waar worden, namelijk de definitieve splitsing van de samenleving.

Ik snap ook niet waar het probleem ligt. Iemand, die aangeeft dat "mensen zo over het kookpunt heen gaan", dat ze "automatisch en excuseerbaar geweld gaan gebruiken" predikt op verdekte manier geweld en moet aangepakt worden en niet een televisieshow krijgen. Iemand, die vindt dat vrouwen onderdrukt mogen worden is een gevaar voor de emancipatie en moet op de waarden en normen van de Nederlandse samenwerking gewezen worden. Iemand, die krimineel is moet in de bak. Een sobere bak, zes op een zaal, zoals in de rest van de beschaafde wereld - en niet op een prive hotelkamer met breedbeeld TV en snelle internetverbinding. Iemand, die voor draaideur krimineel speelt moet levenslang de bak in. Simpel. Wie een dubbel paspoort heeft houdt er altijd nog een over als je het afneemt, geen probleem. Mensen gaan niet "per ongeluk drie keer de fout in". Dat riekt naar opzet. Cause and Consequence.

Het grappige is, dat al deze maatregelen goed aangepaste en gematigde moslims volledig buiten schot laten. Alleen het "hele kleine groepje" probleemgevallen heeft hier last van. De rest niet. Moslims tevreden, PVV stemmers tevreden, probleem opgelost. Dat is progressie. De rest is achteruitgang. Begrijp het nou eens een keer Job, zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

woensdag 5 mei 2010

Vieren van vrijheid: de vraag is welke?

Ja hoor, we zijn er weer eens. Vandaag mag Nederland zich voor de 65e keer wentelen in zelfmedelijden, latente haat van onze oosterburen en verheerlijking van de alom tegenwoordige Anne Frank. Het feit, dat deze viering verhuld wordt in de woorden "vieren van onze vrijheid", blijkt als je de televisie aanzet en zo dom bent om een publieke omroep te kiezen maar een dunne sluier over het aloude ritueel van oude koeien uit de sloot halen zoals we dat al de laatste zes decennia hebben mogen meemaken.

Dat er bijna geen Duitsers meer zijn, die aan die weerzinwekkende periode van de geschiedenis hun medewerking hebben verleend, schijnt nog steeds niet te zijn doorgedrongen. Nog steeds zijn Duitsers niet welkom bij vieringen. Dat geeft al snel het weinig ethische en wraakzuchtige gehalte aan van de organisatoren. Het is bij alle beschaafde volkeren op de aarde allang de gewoonte om de zonen niet voor de zonden van hun vader te veroordelen, maar die beschaving kan nog steeds niet worden opgebracht door een groot gedeelte van onze bevolking.

Nee, liever wentelen we ons in ons zelfmedelijden. Elke heg, die omver werd gereden wordt breed uitgemeten. De verdrijving van miljoenen Duitsers van huis en haard ten oosten van de Oder, het misdadige bombardement op Dresden en andere steden - de oorlog was toen praktisch al over. Tja, dat was gewoon hun eigen schuld. Iemand moet per slot van rekening toch opdraaien voor die omgevallen heg. Om nog te zwijgen over die fiets.

Dat Duitsland sinds die tijd miljarden guldens in onze staatskas heeft gebracht, jarenlang onze eerste verdedigingslinie tegen de Russen vormde, ja, dat telt allemaal niet. Het gaat echt om die heg. Weg met die Duitsers van onze herdenking. Allemaal Nazis. Zo vader zo zoon. En ach gut, wat waren wij zielig. En dapper. Laten we duidelijk zijn, er zaten inderdaad een paar dappere mensen in het verzet. Maar het overgrote deel was lang niet zo dapper als wij onszelf jarenlang hebben willen doen geloven.

En wat deden wij direct na vijf jaar bezetting? We gingen een koloniale oorlog voeren, dezelfde monsterlijke dingen uithalen tegen een lokale bevolking, die al veel langer bezet was dan wij. We kregen klop en moesten met de staart tussen onze benen afdruipen. Ach, wat zijn we zielig. Alweer de underdog. Gek genoeg hoor je daar nooit iets van op vijf mei. Nee, wij zijn slachtoffers. Dat is een veel comfortabeler positie.

En dan die veel bejubelde vrijheid. Wat die vrijheid de facto betekent, zien we op zes mei. Dan herdenken we een man, die eindelijk eens het mentale cordon sanitaire doorbrak, dat Nederland decennia in zijn wurggreep had gehad. Wat was zijn loon? Beschimpt te worden als Nazi - inclusief de alom tegenwoordige Anne Frank. "Een buitengewoon minderwaardig mens" jubelde de linkse kerk.

Alsof het beetje bij beetje omtoveren van Nederland in een "no-go area" niet waar was. Wegpesten van minderheden, belagen van functionarissen in publieke functie, op misselijk makende wijze beroven van mensen, nee, dat bestaat helemaal niet. Dat denk je alleen maar. Een heel klein groepje. 9/11. Een paar fanatieke enkelingen. Bombay. Een handjevol. Waar hebben we het over. Madrid, Londen, New York.

Wie daar wat van zegt moet zijn kiesrecht verliezen (Maarten van Rossem), de democratie helemaal maar afschaffen (Guusje Nadorst) of gewoon afgezonken worden in het IJsselmeer (Dolf Jansen). Het is altijd weer prettig om te merken dat het stalinistisch erfgoed nog niet helemaal uit de linkse kerk is verdwenen.

Tja, en dan die vrijheid. Wat is daar nog van over. Onze email, ons telefoonverkeer, ons Internet verkeer, onze bewegingen in het OV en zelfs de vingerafdrukken van onschuldige burgers worden opgeslagen en 24 uur per dag geanalyseerd. We hebben inmiddels een persoonsnummer, een legitimatieplicht en een "Halt, stehen bleiben! Ausweis, bitte" wet. Nog even en we worden opgeroepen om ons DNA in te leveren en een tatoeage op onze arm (of nog beter) een RDIF chip ingeplant te krijgen. Vind u het gek, dat toen mensen een nepbrief ontvingen, ze daar met open ogen intrapten? Nou, ik kan u uit eigen ervaring vertellen: op dit rijtje maatregelen zouden onze fascistische of communistische oosterburen stinkend jaloers zijn geweest.

Vrijheid, he? Vrijheid. Terwijl onze multiculturele medeburgers rustig kunnen vertellen, dat homo's van het dak gegooid mogen worden, kritische burgers vreselijke ziekten mogen krijgen en ongelovigen zonder problemen mogen worden vermoord, wordt een kritisch tekenaar op typische Gestapo stijl van zijn bed gelicht. Pleegt de linkse kerk ongestaft politieke moorden en blaat de agitprop onophoudelijk uit de teleschermen van onze publieke omroep. Oorlog is vrede, vrijheid is slavernij. Zelfs het jargon van de linkse kerk riekt naar doublespeech. Krachtjongeren, prachtwijken, iemand?

Tenslotte verkwanselen politici zonder enig enkel probleem onze soevereiniteit. Van onze wetgeving komt het overgrote deel (jawel, meer dan 50%) rechtstreeks uit Brussel. Normaliter worden landverraders tegen de muur gezet, hier krijgen ze een lintje voor "het bevorderen van Europese samenwerking". Over doublespeech gesproken. Hou daar rekening mee als u volgende keer gaat stemmen. Afhankelijk van wat u stemt krijgen we groene of gele handdoekjes op de openbare toiletten in Nederland.

Nee, achteraf gezien was Hitler kampioen "Europese integratie" en "moeten we respect hebben voor zijn levensbeschouwing" en "zijn heilige boek". Hij had de vrijheid moeten hebben om "op te komen voor zijn culturele waarden", inclusief het dragen van kleding en voeren van symbolen ter bevestiging van zijn "culturele en politieke identiteit".

Vijf mei. Eens per vijf jaar. Dat is meer dan genoeg. Meer kan mijn bloeddruk niet verdragen.

zaterdag 20 maart 2010

Waar gaat het naar toe met de journalistiek in Nederland?

De ombudsman in de Volkskrant meent dat er veel mis is met de journalistiek in Nederland. Dat ben ik op zich met 'm eens, geen discussie. Maar wat schetst mijn verbazing? In plaats van een tirade op het feit, dat krant zich niet meer richten op de echte misstanden in dit land, weet de ombodsman een hele pagina te vullen met geleuter over de vermeende onterechte publicatie van.. een fotootje!

Wow, wat een onrecht! Iemand slacht een twaalfjarig meisje af en komt met zijn foto in de krant. Tja, daar moeten we een heel artikel over schrijven hoor! Gut, er is wat mis in Nederland! Een foto nota bene! Waar gaan we naar toe met dit land.

Het geeft aan, dat er fundamenteel iets mis is met het waardenstelsel van de Volkskrant. Het is namelijk volledig ondersteboven gedraaid. Welja, verkracht en vermoordt zoveel kinderen als je wilt, zolang je privacy maar gehandhaafd blijft. Ook handig als je later weer eens vrijkomt (na een jaartje schoffelen in een heel luxe hotelkamer, waar de gemiddelde backpack toerist lovend over naar huis zou schrijven). Dan kun je het kunstje nog eens een keer uithalen als je even met TBS verlof bent.

Als de Volkskrant dit mededogen ook eens los zou laten op de gemiddelde burger, die zijn hele leven verwoest ziet door dit soort individuen. Als de Volkskrant zijn kostbare redactionele ruimte eens zou reserveren voor het feit, dat deze man - die blijkbaar al eerder psychische problemen heeft gehad - zonder problemen bij de politie kon aanmonsteren. Nee, dan zou het met de journalistiek eens vooruit gaan in dit land.

Door dit soort trivialiteiten met veel bombarie neer te zetten, geeft de Volkskrant exact aan WAAR het probleem in de journalistiek zit. Men is in haar ideologische fundamentalisme volledig de weg kwijt.

Met andere woorden, ik onderschrijf de stelling dat er iets mis is met de journalistiek in Nederland. Maar dat zit 'm niet in een fotootje van een monster op het web. Het zit 'm in prioriteiten. En door deze volledig verkeerd te stellen reduceert de Volkskrant zich tot een tabloid voor salon socialisten.